توسعه فردی چیست؟

اتوسعه فردی چیست؟!

چرا برای رشد و پیشرفت انسان اهمیت دارد؟

انسان در ذات خود تمایل به رشد داردو دوست دارد زندگی خودش را بهبود و ارتقا دهد،ثروت بیشتری کسب کند،تناسب اندام و سلامتی بهتری داشته باشد، روابط فردی و اجتماعی بهترو مؤثرتری را با دیگران تجربه کند، اما موضوع  این است که به طور دقیق نمی‌داند چگونه باید این کار‌ها را انجام دهد.

توسعه فردی  راهی است برای رسیدن به تمام این خواسته‌ها، توسعه فردی چیزی  نیست که دوره خاصی از زندگی را  شامل شود بلکه مهارتی است که در سراسر زندگی افراد کاربرد دارد و به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک  می‌کند.

توسعه فردی  شامل قسمت‌های زیادی می‌شود از جماه، شناخت خود، بهبود مهارت‌ها و یادگیری مهارت‌های جدید، شناخت استعدادها ونقاط قوت پیشرفت در زمینه شغلی، شناخت توانایی‌های بالقوه وبهبود یک زندگی و بالابردن کیفیت آن، مدیریت زمان، ارتقای سلامتی، بالابردن وضعیت مالی، رسیدن به  خواسته‌های قلبی و بهبود روابط اجتماعی و بالابردن  هوش هیجانی و توسعه هویت معنوی.

در واقع تمام موارد بالا چرخه زندگی  فرد را تشکیل می‌دهد که در صورتیکه هر قسمت دچار کمبود  باشد چرخش این  چرخ را نیز دچار مشکل  می‌کند و در روحیه فرد نیز تاثیر  بسزایی  می‌گذارد و او را دچار یآس و نا امیدی و افسردگی می‌کند.

در زیر به بررسی  مواردی  از چرخه زندگی  می‌پردازیم:

شناخت خود، اولین مرحله برای توسعه فردی شناخت و آگاهی فرد از خود است در واقع شناخت افکار و احساسات و درونیات  که نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت  او دارد و شاید خود فرد آنها  را تحت تأثیر  خانواده، دوستان و اجتماع آموخته باشد. شناخت این مسائل وبررسی و اصلاح آنها می‌تواند کمک شایانی به بهبود تمام‌  جنبه های زندگی فرد نماید.

 

درک خود و شناخت محدودیت های خود امری است که باعث خواهد شد بتوانید در زندگی  بهتر عمل  کنید، در واقع می‌توان گفت که شناخت خود تلاشی آگاهانه  است که فرد با درک بهتر خود می‌تواند نسبت به اهداف  زندگی خود نیز  شناخت پیدا کند.

برای شناخت خود  بهتر است  به خودتان به عنوان‌  یک  کتاب  باز نگاه کنید و در خلق و خوی و شخصیت خود صادقانه  کنکاش نمایید. از خود سوالهای زیر را پرسیده و به دنبال جواب برای آنها باشید و در آخر ببینید در این زمینه بخ خودتان چه نمره‌ای می‌دهید.

۱_ رویاهای من چه هستند و چه تآثیری در زندگی من دارند و همینطور چه تآثیری  در آینده  خواهند داشت؟ 

۲_ زندگی ایده آل از نظر من چگونه زندگی است؟ آیا من آن را دارم ؟ برای رسیدن به آن لازم است  چه  کارهایی  انجام دهم؟

۳_ آستانه  تحمل‌  من چقدر هست؟ در شکست ها و مشکلات زندگی چگونه عمل می‌کنم؟

۴_ ویژگیهای ظاهری و رفتاری خود را بررسی نمایید . برای درک بهتر می‌توانید با خود خلوت کنید و از خو بپرسید که چه کسی هستید نه اینکه چه کسی میخواهید  باشید. اهداف خود را بشناسید و سعی کنید چیزی که در حال حاضر  هستید را با تمام  کمی‌ها وکاستی‌ها قبول کنید و برای رفع نقاط  ضعف خود اقدام کید.

با محدودیت‌های خود آشنا شوید و کارهایی را که خوب انجام می‌دهید را به عنوان  نقاط قوت  خود قبول  کنید.

رویاهایتان را باور کنید و برای دست یافتن  به آنها برنامه‌ریزی نمایید.

روابط خود را بازبینی کنید، جنبه‌های بزرگی  از شناخت خود  را  می‌توان در  روابط  با دیگران  یافت در واقع با  آنهایی در ارتباط  هستیم  که شبیه خودمان هستند ، دیگران آیینه نمای رفتارهای ما هستند.

در پایان با شناخت بهتر خود به شناخت مناسبی از محیط اطراف نیز دست  پیدا  می‌کنیدو می‌توانید عملکرد بهتری داشته باشید. در شناخت خود سعی  کنید  هر آنچه  هستید را قبول کنید و همین طور روی نقاط  ضعف  خود کار کنید تا به مرور زمان به فرد بهتری تبدیل شوید.

مورد دوم که در توسعه فردی مورد توجه قرار  می‌گیرد کار و درآمد مالی است.

مفهوم کار: هر فعالیت اقتصادی یا غیر اقتصادی که باعث تغییر در ارزش کالا یا ارائه خدمتی بوجود آید و ارزش آن در اثر فعالیت افزایش  یا کاهش  یابد و جهت آن رسیدن به هدف است.

کار کردن از  زمانی شروع شد که درآمدزایی معنا گرفت و در واقع  درآمدزایی برای خرج کردن  اهمیت پیداکرد.

افراد کار می‌کنند تا پول درآورند و بتوانند با آن کالاهای مورد علاقه  خود را تهیه کنند و به سفر‌های رویایی خود بزوند و در کل دید اقتصادی بهتری پیدا کنند.اما آیا در این مسیر از کار خود رضایت دارند؟

آیا از میزان درآمد خود راضی هستند؟

آیا تعادل بین کار و زندگی روزمره وجود دارد؟

موارد بالا را بررسی کنید و ببینید برای رضایت بیشتر چه کارهایی می‌توانید انجام دهید، آیا لازم هست مهارت جدیدی بیاموزید؟ انجام چه کارهایی باعث  ارتقا شما در کار می‌شود؟ 

بهتر است چه برنامه ای داشته باشید تا تعا ل بین کار و زندگی شما برقرار  شود؟

 

 

 

مورد بعدی که در رشد توسعه‌  فردی موثر  است توجه به مقوله‌  سلامتی است.

تعریف سلامتی در اساسنامه سازمان بهداشت جهانی این است: حالتی که فرد در آن از وضعیت جسمی، روانی و اجتماعی کاملا عالی برخوردار باشد و صرفا به عدم ابتلا به بیماری یا  نواقص دیگر  اطلاق می‌شود. سلامتی سرمایه‌ی روزمره‌ی انسان‌هاس، نه  مقصود آن.

سلامتی مفهومی  مثبت است که بر سرمایه‌های اجتماعی  و فردی  و هم چنین ظرفیت‌های جسمی  مبتنی  است.

 

🟠 سلامتی جسمی  همان وضعیت  خوب بدنی است که فعالیت‌های روزانه جسمی مثل ورزش، تغذیه مناسب و خواب کافی تلقی می‌شود. تندرستی جسمی حالتی است که یک فرد می‌تواند با فراهم آوردن تمان اجزای مربوط به  سلامت بدن به سبک زندگی ‌اش به آن برسد.

 

🟢 سلامتی روانی،  به وضعیت مطلوب شناختی و هیجانی  فرد اطلاق  می‌شود  و حالتی که  فرد از توانایی‌های خویش  آگاه است و می‌تواند با استرس‌های عادی  زندگی کنار بیاید و به صورت مفید و ثمربخش به کار و خدمت به جامعه  بپردازد.

 

🔵 سلامت کامل:  حالتی از تندرستی در حد کمال است که  در جهت افزایش  حداکثری توان بالقوه‌ی فرد پیش می‌رود، فرآیندی به سوی بالا بردن سطح مطلوبیت سلامت محیطی، معنوی، اجتماعی، هیجانی، هوشی و جسمانی در تمام طول عمر. به عبادتی دیگر توانایی  زندگی  کردن در حد کمال و به حداکثر  رساندن ظرفیت‌های بالقوه فرد از راه‌های مختلف  است.

سلامتی کامل در بر گیرنده‌ی یادگیری دائم و اعمال‌ تغییرات  در جهت بهبود  سطح  سلامتی  است. هنگامی‌که  بتوانیم  جنبه‌های  محیطی و هیجانی،  اجتماعی و معنوی، حرفه‌ای و هوشی و جسمی زندگی را به تعادل برسانیم به سلامتی کامل  حقیقی  رسیده ایم.

 

🔷️خانواده🔷️

مورد بعدی که در رشد و توسعه فردی  نقش بسزایی دارد خانواده میباشد.

خانواده، اولین و بادوام‌ترین عامل در تکوین شخصیت  افراد و زمینه ساز رشد همه جانبه آنان است. افراد در خانواده با تقلید از اعمال والدین می‌آموزند و بر اساس این آموخته‌ها وارد محیط بیرون و اجتماع می‌شوند، تمامی صفات مثبت و منفی آنها اول در خانواده شکل می‌گیرد.

پس خوب  است که محیطی در خانواده بوجود آوریم که آکنده از صفا و صمیمیت، شادی و نشاط، مهر و عطوفت، تفریحات سالم و گردش های به موقع  باشد.

 

 

پس عملکرد ما در خانواده نه تنها به  رشد و توسعه فردی  خودمان کمک می‌کند بلکه در شکل گیری و ایجاد رشد فردی در دیگر افراد خانواده نیز نقش دارد.

اینکه هر فرد خانواده از خودآگاهی کامل برخوردار باشد و بتواند  با دیگران ارتباط برقرار کند، همدل خوبی باشد وبتواند به راحتی نه بگوید و همینطور تو توانایی حل مساله و مشکل خود را داشته باشد، در تصمیم گیری توانمند باشد و خلاقیت داشته باشد، توانایی سازگاری با مشکلات اجتماعی را داشته باشد از جمله مسائلی است که باید در خانواده  بررسی  و مورد توجه  قرار گیرد.

آیا شما وقت کافی برای بررسی این موارد در خانواده  خود اختصاص  می‌دهید؟!

آیا به بودن در کنار خانواده خود وقتی در نظر می‌گیرید؟!

آیا با هم به گفتگو  در مورد مسائل خانوادگی می نشینید؟

آیا با خانواده به تفریح و گردش میپردازید؟

 

❤عشق و روابط عاطفی❤

 

عشق چیست؟!

عشق یعنی احساس عاطفی زیاد نسبت به فرد دیگر بر اساس معیارها و اندیشه ها، تجربیات و قضاوت فرد که می‌تواند  در هر فرد متفاوت و تعریف متفاوتی داشته باشد اما در کل هر فرد با توجه به موارد بالا فرد مقابل خود را ارزیابی و او را عالی و دوست داشتنی  توصیف می‌کند. 

با توجه به اینکه دیدگاه هر فرد نسبت به عشق و رابطه عاطفی متفاوت است  اما داشتن عشق واقعی به مراتب دلپذیرتر و لذت بخش تر است، عشق واقعی حالتی است که شما به کسی علاقه مند  می‌شوید وبا او احساس شادی  وآرامش می‌کنید و در این عشق در صدد برآورده کردن انتظارات و عشق ورزیدن به یکدیگر با حفظ  احترام و ایجاد اعتماد، پشتیبانی و پذیرش یکدیگر با وجود تفاوت ها هستید .در صورتیکه این موضوعات کاملا دوطرفه باشد نیز این عشق واقعی حقیقی است.

 

⁉️آموزش و یادگیری ⁉️

 

نقش یادگیری و آموزش در رشد فردی  و رسیدن به اهداف:

آموزش  مسیر مشخص  را نشان می‌دهد تا فرد بتواند به راحتی و با برنامه آن مسیر  را به سمت موفقیت طی کند.نقش آموزش در رشد فردی نه تنها باعث می‌شود که فرد زندگی خود  را با اصول خاص  پیش ببرد بلکه  در رشد شخصیت و موفقیت  او نیز تاثیر‌گذار است.

هر انسان آرزوها و رویاهایی  دارد، آموزش و یادگیری می‌تواند وسیله یا واسطه‌‌ای باشد برای پیگیری و تحقق آرزوهای شخص.یادگیری در زمینه رسیدن به آن هدف و آرزو کمک می‌کند که فرد مسیر مورد علاقه خود  را  دنبال کند و همینطور در حین اموزش  و یادگیری استعداد خود را نیز کشف کند.

پس آموزش ویادگیری در کنار رشد فردی  به رشد علمی و شخصیتی فرد در جامعه  نیز کمک شایانی می کند.

 

یادگیری باعث می‌شود که فرد در معرض  دنیایی کاملا جدید از اطلاعات قرار گیرد و می‌تواند توانمندی  خود را کشف و پرورش  داده و همینطور محیط  پیرامون  خود  را  تبدیل  به  مکان بهتری  برای زندگی نماید و زندگی خود را برای استفاده ربهتر و بیشتر  تغییر  دهد.

علاوه بر اینکه نقش آموزش و یادگیری در رشد فردی افراد اهمیت زیادی دارد اما باید توجه داشت که یادگیری هدایتگر نور است که می‌تواند  بشر را در هر مرحله از تاریکی به سمت روشنایی  حرکت دهد.

پس برای رسیدن به هدف و تحقق رویاهایمان  نیازمند  یادگیری هستیم  و در این صورت  می‌توانیم  مسیر درست را انتخاب کنیم و متوجه استعدادهایمان شویم و آنها را تقویت و شکوفا  نماییم و در نهایت به هدف برسیم.

 

🟢معنویت🟢

 

معنویت یعنی رسیدن به حقیقت جهان، یعنی دلبستگی، عشق حقیقی به اصل و ریشه ربوی  این جهان. 

انسان بدون معنویت احساس تنهایی و پوچی می‌کند.معنویت به زندگی معنا می‌دهد و انسان را از منجلاب پوچی و بی هویتی نجات می‌دهد خصوصا در شرایط سخت زندگی.در این شرایط انسانی که احساس معنویت نمی‌کند زندگی او رفته رفته به سمت و سوی پوچی و دلسردی و نا امیدی پیش می‌رود و فرد در زندگی بی هدف میگردددر واقع معنویت داشتن همان ایمان و اعتقاد به خداوند است ایمان  به اینکه  یک  نیرویی برتر از همه این جهان را اداره می‌کند که قادر است هر چیزی را موجود کند.

اینکه فرد در راه رشد شخصی و اجتماعی  خود با توکل و ایمان به این نیروی برتر تلاش و حرکت کند و باور داشته باشد که هر آنچه خیر و نیکی است از سوی رب شامل حالش می‌شود این معنویت است.

 

🔻دوستان🔻

 

دوست یعنی محب، یک همدل یک رنگ و خیر خواه  و دوستی یعنی یاری و رفاقت و محبت و همدلی بین دونفر یا بیشتر بدون وجود خویشاوندی سببی یا نسبی.

انسان موجودی است  اجتماعی  که به عشق و علاقه به  زندگی  توام با رفاقت و دوستی و انس با  دیگران راغب  است و آن از ضروریات سازمان  وجودی  اوست. 

البته مطلب در این مورد بسیار است اما در جهت  رشد و توسعه فردی  می‌توان گفت که  داشتن  دوستان هم مسیر و هم راستا در هدف می‌تواند نقش بسیار  موثری را در رسیدن به هدف مان ایفا کند.

 

چون هم فکری و همکاری با گروهی هم راستا با خود  باعث  می‌شود که  شخص در یادگیری مطالب زیادتر و مفید تری شریک شود و انگیزه  لازم برای رسیدن به آرزو و هدفش  را در کنار این دوستان بازیابد و پرورش  دهد و زودتر  به مقصود برسد.

 

🔵تفریح و سرگرمی 🟣

مهم‌ترین کارکرد تفریح  کمک به  باز تولید زندگی در ابعاد سالم  و غیر آسیب شناختی  آن است، به عبارت دیگر  اگر افراد از تفریح و سرگرمی  محروم شوند  بی شک  در کوتاه مدت و در نهایت بلند مدت‌  زندگی‌شان دچار آسیب‌زدگی بیمارگونه می‌شود که این بیماریها می‌تواند بصورت  اختلالات‌ عصبی در حد جزئی و یا روانی در دراز مدت و همینطور اختلالات و بیماری‌های جسمی شود.

انسان از دیر باز به تفریح و سرگرمی  در زندگی پرداخته و به شکل بازی‌های محلی و غیره همیشه وقتی را به آن اختصاص داده و تفریح کردن جزئی از ذات و سرشت  آدمی است که پرداختن به آن موجب نشاط و شادی در فرد می‌شود و باعث می‌شود  که  فرد زمانی فارغ از دغدغه های کاری و اجتماعی و ذهنی  به درون اصل خود برود و بتواند  نیرو و انرژی لازم را برای ادامه  و شروع  دوباره باز یابد و روح درون خود را به آرامش برساند.

 

🔸️🔸️نتیجه گیری 🔸️🔸️

 

برای رشد و توسعه فردی  در زندگی لازم است که تمان موارد ذکر شده مورد توجه قرار گیرد تا فرد بتواند تجربه شاد زیستن را داشته باشد ممکن است ما در چندین مورد به رشد فردی رسیده باشیم و نیاز داشته باشیم که جنبه های دیگر را نیز تقویت کنیم تا چرخ زندگیمان روان بچرخد و در مسائل دیگر زندگی  مشکل نداشته باشیم.